Diyabetli bireylerin tedavisinde tıbbi beslenme tedavisi ve egzersiz yaşam tarzı değişikliklerinin temelini oluşturmaktadır. Egzersizin olası komplikasyonlarının önlenmesi için egzersiz öncesi, sırası ve sonrasında egzersizin tipi, süresi ve yoğunluğuna göre beslenme planının yapılması gerekmektedir. Egzersiz, fiziksel uygunluğu artırmak için yapılandırılmış ve tasarlanmış daha spesifik bir fiziksel aktivite şeklidir. Egzersizin kan şekeri kontrolünü iyileştirdiği, kardiyovasküler risk faktörlerini azalttığı, kilo kaybına katkıda bulunduğu ve kişilerin daha iyi hissetmesini sağladığı gösterilmiştir. Tip 1 diyabetli kişiler tarafından yapılan çeşitli egzersiz türlerine metabolik ve nöroendokrin tepkilerinin anlaşılması, uygun beslenme ve insulin yönetimi stratejilerinin belirlenmesi için gereklidir. Tip 1 diyabette, egzersize verilen glisemik cevaplar, insulinin uygulandığı yer, dolaşımdaki insulin miktarı, egzersiz öncesi kan glukoz konsantrasyonu, son öğün veya atıştırmanın bileşimi ve yoğunluğu ile faaliyetin süresi ile ilişkilidir. Egzersiz sırasında dolaşımdaki artan insulin konsantrasyonları, hepatik glukoz üretimine göre artan glukoz atılımını teşvik eder ve lipolizi geciktirebilir. Kasların bir yakıt olarak glukoza bağımlılığını arttırmaktadır. Hipoglisemi çoğu hastada aerobik egzersize başladıktan yaklaşık 45 dakika içerisinde gelişmektedir. Tip 1 diyabetli hem antrenmanlı hem de antrenmansız bireylerin, aerobik egzersize başlamadan önce karbonhidrat alımını arttırmaları veya insulin dozunu azaltmaları veya her ikisini de uygulamaları gerekmektedir. Diyabetli birçok birey için, tedavi planının en zor olan kısmı ne yiyeceğini belirlemek ve bir yemek planını takip etmektir. Beslenme tedavisinin genel diyabet yönetiminde ayrılmaz bir rolü vardır ve diyabetli her birey, kişiselleştirilmiş bir beslenme planının işbirliğine dayalı gelişimi de dahil olmak üzere sağlık ekibiyle birlikte eğitim, özyönetim ve tedavi planlaması ile aktif olarak ilgilenmelidir.